Smrt Smail-age Čengića
V.Kob
Lovćen gora pod nebo se diže,
Nadomak mu jedno polje širi.
U polju je stanak pustinjakov,
A u stanku jedna izba mala.
U toj izbi čudno čudo kažu:
Bijesno Ture gdje se krstu klanja.
Stoji Ture odjeveno lijepo
I pod čalmom i pod britkom sabljom,
I pod puškom i pod ljutijem nožem:
Strah te hvata, posjeć će te bijesno.
Al se ne boj, pobratime dragi:
Krotko Ture, posjeći te neće;
Smjerno Ture, uplašit ga lasno.
Udri samo o zemljicu nogom,
Ter ti smjerno obje skršta ruke,
Ruke skršta a prigiba glavu,
A pak desnu pred obraze diže,
I najposlije vrhu čela vîsî.
Pak pristupi, ter mi gataj, pobre,
Čija 'e ovo ponosita čalma? -
»To je čalma age Čengijića,
Al se tužno oko glave vije.«
Čija 'e ovo, pobratime, glava? -
»To je glava age Čengijića,
Ali iz nje tamne oči vire.«
Čija 'e ovo okovana sablja? -
»To je sablja age Čengijića,
Al žalosno uz bedricu visi.«
Čije 'e ovo zlaćeno oružje? -
»To 'e oružje age Čengijića,
Ali mirno o pojasu hrđa.«
Čije 'e ovo zlatno odijelo? -
»To 'e odijelo age Čengijića,
Al od sunca ne odsijeva, jadno!«
|
|
Indeks
